حسین بن علی بن ابی طالب(ع) (4-61ق)، مشهور به اباعبدالله و سیدالشهداء، امام سوم شیعیان، فرزند دوم امام علی(ع) و نوه پیامبر(ص)، که در واقعه عاشورا به شهادت رسید.
حسین بن علی در دوره کودکی از محبت و علاقه فراوان پیامبر برخوردار بود. در دوره خلافت امام علی در کنار ایشان بود و در جنگهای آن دوره شرکت داشت. در زمان امامت امام حسن(ع) پیرو او بود و پس از شهادت وی نیز، تا زمانی که معاویه در قید حیات بود، به پیمان ایشان با معاویه وفادار ماند؛ اما پس از مرگ معاویه بیعت با یزید را مشروع ندانست.
فشار یزید بر حاکم مدینه که یا از حسین بیعت بگیرد یا او را به قتل برساند، باعث شد حسین(ع) در 27 رجب سال 60ق رهسپار مکه شود. با توجه به دعوت کوفیان برای پذیرش زمامداری، او از مکه به سوی کوفه رهسپار شد. ورود عبیدالله بن زیاد از طرف یزید به کوفه باعث شد امام نتواند به کوفه وارد شود. امام حسین در کربلا با سپاهیان عبیدالله بن زیاد مواجه شد و در جنگی که در دهم محرم سال 61 ق میان دو لشکر درگرفت، به همراه یاران اندکش (حدود 72 نفر) به شهادت رسید. پس از جنگ، یاران باقیمانده و اهل بیت وی به اسارت درآمدند و به کوفه و شام فرستاده شدند.
شهادت امام حسین(ع) آثار قابلتوجهی بر رفتار مسلمانان و شیعیان در طول تاریخ داشته و الهامبخش مبارزات، انقلابها و قیامهای متعددی بوده است. شیعیان بر گریه و سوگواری بر شهادت امام حسین(ع)، به ویژه در ماه محرم، تأکید دارند.
محتویات
- 1 معرفی
- 2 همسران و فرزندان
- 3 قبل از امامت
- 4 دوران امامت
- 5 اربعین حسینی
- 6 قیام عاشورا: دیدگاهها و پیامدها
- 7 سوگواری
- 8 ویژگیها و فضایل
- 9 حرم امام حسین(ع)
- 10 زیارت امام حسین
- 11 مطالعه بیشتر
- 12 جستارهای وابسته
- 13 پانویس
- 14 منابع
- 15 پیوند به بیرون